Bir fungus hif yapısı incelendiğinde fungal hücre yapısının her hücrede aynı olmadığı görülür.
Her bir hif (hypha)
- Esas olarak bir tüp, sert bir hücre duvarından ve protoplasmadan ibarettir.
- Uca doğru incelmiştir, burası aktif büyümenin (uzayan bölgesinin) olduğu yerdir.
- Septa (enine bölmeler), eğer varsa, genellikle bir ışık mikroskobu ile gözlenebilir
- Bazı funguslar hif boyunca muntazam olarak bölmeler içerirler
- Diğerlerinde, enine bölmeler sadece hifin yaşlı veya zarar görmüş yerlerini ayırmak için veya üreme organlarını ayırmak için oluşur.
- Bazı bölmeler (septa) bir veya daha fazla delik (pore) içerirler. Böyle bölmeler hifleri, ayrı hücreler olmaktan ziyade bir seri birbirine bağlı hifsel kompartmanlara bölerler.
- Hücre zarı hücre duvarına yakın olarak bulunur ve bazı bölgelerde birbirine sıkı bir şekilde bağlıdır ve hifin erimesini güçleştirir.
- Her bir hifsel hücre veya kompartman normal olarak bir veya daha fazla sayıda çekirdek (nucleus) içerir. Septa’larında büyük delik içeren türlerde hifsel kompartmanlardaki çekirdek sayısı durağan değildir çünkü çekirdekler bu merkezi delikten diğer kompartmanlara geçebilirler.
- Diğer sitoplasmik organeller tüm eukaryotik hücrelerde bulunanlar gibidir.
- Büyüme ucu yapısal ve fonksiyonel olarak hifin diğer kısımlarından oldukça farklıdır.
- Onun stoplasma’sı daha yoğun görülür
- Çok uçta büyük organeller yoktur
- En uçta, başlangıçta küçük olan, zara bağlı kesecikler (vesicle) vardır. Bunlara apikal vesicular demetler adı verilir, bu da uç büyümesinde önemli bir rol oynar.
- Vacuol’ler uç kompartman altındaki kompartmanlarda görülebilir, başlangıçta küçük olabilirler ama onlar büyürler ve bir birleri ile birleşirler. Onlar hücresel metabolitleri depolarlar ve dönüşüme sokarlar. Ör., enzim ve besinleri.
Hiflerin en yaşlı kısımlarında protoplasma tamamen parçalanabilir. Bu ya kendiliğinde (autolysis) olur, ya da doğal dış etkenlerle (heterolysis) olur. Burada diğer organizmalar da rol oynayabilir.
