Hormonların yaşam kalitesi üzerine etkisini diyabet (şeker) hastalığı üzerinden açıklayalım. Diyabet pankreastan yeterli miktarda insülin hormonu üretilememesi ya da etkin bir şekilde kullanılamaması sonucu oluşur.
Bu durumda kandaki şeker miktarı yükselir. Diyabetin tedavisi yapılmaz ya da geciktirilirse vücuttaki çeşitli doku ve organlar zarar görür, görevini yapamaz hâle gelir. Ayrıca bu hastalıkta ağız kuruluğu, aşırı susama, sık sık idrara çıkma, bulanık görme, kilo kaybı, yaralarının geç iyileşmesi, kuru ve kaşıntılı bir cilt, sık sık enfeksiyon gelişmesi, ellerde ve ayaklarda hissizlik, uyuşma, karıncalanma gibi durumlar da ortaya çıkar. Diyabet hastaları hayatları boyunca beslenmelerine dikkat etmeli, şekerli gıdalardan uzak durmalı, ilaçlarını aksatmadan ve düzenli olarak kullanmalıdır. Ayrıca insülin tedavisi alan hastaların kendilerine insülin iğnesi yapmayı öğrenmeleri gerekir.
Diyabet, kronik bir hastalıktır. Hastalığın tedavisi ve hastanın dikkat etmesi gereken durumlar ömür boyu devam eder. Bu durumda zamanla diyabet hastalarında fiziksel sorunlarla beraber ruhsal, duygusal ve sosyal bazı sorunların da ortaya çıkmasına neden olabilir. En sık görülen ruhsal tepkilerden biri depresyondur. Ayrıca diyabetli kişilerde zamanla gelecek kaygısı, yeterliliğini kaybedeceği, başkalarına bağımlı hâle gelebileceğine dair korkuları ve beden görünümü ile ilgili endişeleri oluşabilmektedir. Tüm bunlar hastaların yaşam kalitesini olumsuz yönde etkiler.
