İnsanlarda solunum sistemini oluşturan organlar; burun, yutak, gırtlak, soluk borusu ve akciğerlerdir.
1. Burun: Burun deliklerinden hava içeri alınır. Burun havayı ısıtır, iç yüzeyinden salgılanan mukus sayesinde havayı nemlendirir, yabancı maddeleri tutar.
2. Yutak ve Gırtlak: Ağız ve burun boşluğunun birleştiği yere yutak denir. Yutak; havanın soluk borusuna, besinlerin de yemek borusuna geçmesini sağlar. Hava, burundan sonra yutağa oradan soluk borusunun üzerinde yer alan kıkırdak yapılı ve ses tellerinin bulunduğu gırtlağa geçer. Besinlerin yutulması sırasında gırtlak kapağı (epiglottis) soluk borusunu kapatır.
3. Soluk Borusu: Hava gırtlaktan sonra soluk borusu yardımıyla bronşlara iletilir. Soluk borusunda epitel doku, kıkırdak halkalar ve bağ doku yer alır. İç kısmında bulunan ve mukus salgılayan silli epitel hücreler; burundan geçebilen yabancı maddelerin ve tozların akciğerlere geçmesini engeller. Yabancı maddeler sillerin tek yönlü ve yukarı hareketi ile mukusla birlikte dışarı atılır.
4. Akciğerler: Göğüs boşluğunda, diyafram kasının üzerinde bulunurlar. Göğüs boşluğu ile karın boşluğunu ayıran çizgili kas yapısındaki tabakaya diyafram denir. Sol akciğerin altında kalp bulunduğu için iki bölmeli, sağ akciğer ise üç bölmelidir. Akciğerler pleura denilen iki katlı zar ile örtülüdür. Bu iki zarın arasında kaburgaların akciğere zarar vermesini önleyen pleura sıvısı bulunur. Akciğerlere girerken soluk borusu bronş adı verilen iki kola ayrılır. Akciğerler içinde bronşlar bronşçuk adı verilen kollara ayrılırlar. Bronşçukların uçlarında tek katlı yassı epitelden oluşan ve etrafı kılcal damar ile çevrili olan alveol adı verilen hava kesecikleri vardır.
Alveoller akciğerlerin solunum yüzeyini arttırarak, gelen oksijenin akciğer kılcal damarlarına girmesini sağlar. Karbondioksit de akciğer kılcalından difüzyonla alveole geçer.
